Het garagebedrijf van zijn vader was sinds 1964 of '66 een Sunbeam dealer. In 1967 stapte Joop in, toen hij 18 of 19 jaar was: H. van Muywijk & zn.
Omdat de Imp een innovatieve auto was, was de cursus voor de dealers die erbij hoorde eentje van meerdere dagen: zowel bij de importeur in Den Haag als bij een dealer in Breda. Daar werd o.a. uitgelegd hoe moest worden omgegaan met de aluminium motor en versnellingsbak. Weetjes die het werk van de monteurs vergemakkelijkten, zoals dat je het huis van de versnellingsbak in warm water legt en de ring van het lager in de koelkast, zodat ze makkelijker in elkaar passen als je de versnellingsbak weer in elkaar moet zetten.
De meeste auto's die werden verkocht waren Impen. Het halve dorp reed er in. Van Muylwijk was altijd al een garage geweest die kleine auto's verkocht als aanvulling op de Skaldia's en Wolga's.
Vrienden van Joop vermaakten zich met kaartleesritten. Zodoende begon hij er zelf ook mee.
Zijn eerste rally was waarschijnlijk de Gulf Star Rally van 1972. Deze werd in Noord-Brabant gereden, van tankstation naar tankstation. En bij zo'n stoppunt kreeg je dan op wat voor klassementsproef je moest rijden. Miste je een stopput, dan miste je een klassementsproef. Zonder kaartleeservaring zou dus je hele rally in de soep lopen.
De klassementsproeven waren wel afgezet, maar verder was het gewoon over de openbare weg
Die eerste rally reed hij samen met een vriend. Ze deden mee in de Tour klasse. Later zou Joop deelnemen aan de Sport klasse.
Van de echte rally's (± 6 per jaar) heeft Joop alles uitgereden, op die ene in de Ardennen na: Horneland Rally, 10 en 11 maart 1973. De servicewagen was altijd een opgevoerde Commer Imp.
Internationale Star Rally 1972, 1974
E.L.E. = Evoluon - Luik - Eindhoven 1973, 1974
Tulpenrallye 1974
In Schelluinen woont een enthousiast ralley rijder en dat is Joop van Muylwijk van Garage Van Muylwijk. Vorige week heeft hij de Tulpenralley meegereden. Joop verzorgt zelf alle technische aspecten, zoals het gereedmaken van de auto en alle reserve-onderdelen bij elkaar zoeken en de service wagen inrichten. Zijn maat, Klaas Zeilemaker uit Alphen aan de Rijn, houdt zich bezig met administratieve kant van de ralleys, zoals het verzorgen van aanvraagformulieren, de benodigde papieren, kaarten, enz. Het duo had zich opgegeven voor de Tulpenralley die 26, 27 en 28 april gereden zou worden. Joop werkt in in het familie-garagebedrijf Van Muylwijk en is daar chef-werkplaats. De Sunbeam die speciaal als ralleywagen gebruikt wordt, heeft een 875cc motor. Joop vertelt hierover: "Het was eigenlijk nog wel de bedoeling om een zwaardere motor in te bouwen, maar daar hadden we geen tijd meer voor. Je kunt natuurlijk met een zwaardere motor op de rechte stukken veel harder, maar het bochtenwerk is beter met een kleine motor. Dus je ziet wel dat er voor- en nadelen zijn. Wij besloten mede omdat het op het ogenblik in de garage ook zo druk is, om de motor die er in zat maar te laten zitten." "Vrijdagmiddag 26 april moesten we 's middags om twee uur starten in Amersfoort. Wij waren 's ochtends om half zeven al in de weer om alles in te pakken en te verzorgen. De motor van onze auto was met 875cc de allerkleinste, dus kreeg die het laatste startnummer. Aan één kant is het wel vervelend dat je als laatste wegrijdt, want veel terreinproeven zijn dan extra zwaar, omdat degenen die vóór rijden het terrein al rot gereden hebben. Er waren veel klassementsproeven te rijden. Dat begon al gelijk in Amersfoort over een betonbaan met behendigheidsproef en zandbaan. De rijkspolitie had alles tot in de puntjes geregeld en er was grote waakzaamheid." "Erg leuke dingen beleef je natuurlijk ook tijdens zo'n rit. Het is wel spannend, want je moet voortdurend goed uitkijken. De bijrijder naast je leest de kaart en routebeschrijving en geeft aanwijzingen hoe er gereden moet worden." Hij vertelde verder: "Vóór je gebeuren soms de wonderlijkste dingen. Op de Beekse Bergen was er bij een andere ralleyrijder een navigatiefout; een auto ging linksaf en een andere rechtsaf en een seconde later een grote klap en beide auto's waren total loss. Gelukkig was er met de rijders zelf niets aan de hand, maar ze waren wel uitgereden." "Er deden ook een paar dames mee. Nou, alle respect daarvoor, hoor, want het is toch wel erg zwaar, zo'n tocht. Op een gegeven moment zaten wij achter deze dames op een hobbelig terrein en opeens zaten zij in de bocht vast in het zand. Wij hadden er ook de vaart wel in en konden hen nog net ontwijken en dat was weer geluk voor ons, want wij namen de bocht wat groter en raakten toen niet in het rulle zand vast." "Bij een nachtelijke terreinrit in de bossen bij Venlo reden we over een flinke bult en zweefden we achter de bult een eind in de lucht. Dat is een gekke gewaarwording, want je weet niet wat er gebeurt en ook niet waar je blijft. De servicewagen die ook meerijdt, heeft allerlei materialen aan boord en voor veel proeven moeten er weer banden worden verwisseld. Dat is iets wat die servicemonteurs in enkele seconden kunnen. Sommige leggen op een parkeerplaatsje de vier banden zo neer, dat de ralley auto er precies tussen rijdt en dan hup, krik klaar, banden klaar, auto klaar." "Er was ook een ploeg met een Fiat. De auto kwam na een klassementsproef aanrijden, werd door enkele mannen gekanteld en op een speciale manier vastgehouden, zodat hij nog op één wiel stond. Dan werd de onderkant gespoten en alles nagekeken of rem- en andere leidingen nog heel waren. Het is gewoon vreselijk leuk om al zulke dingen te zien." "Op een gegeven moment hadden wij in een kleine rustperiode warm eten besteld en het duurde even voor dat er was. Net toen alles op tafel stond, was de serviceploeg klaar en stond de wagen ook weer startklaar. We zijn toen zo achter de gedekte tafel weggehold en weer ingestapt en de servicemannen hebben toen maar voor ons gedineerd." "Maar toch, als je vanaf vrijdag ochtend zeven uur druk in de weer geweest bent, begint de vermoeidheid zaterdagsnachts wel wat parten te spelen. Onze servicewagen had bij het wegrijden de achterklep open laten staan. Op een gegeven moment vloog er een wiel uit en de bestuurder merkte niets. Later ging er nog een jerrycan benzine overboord en weer merkte hij niets. Ze vonden het wel wat koud worden in de auto, maar dat was alles. Op een gegeven moment viel er een grote sleutel naarbuiten en dat maakte zoveel lawaai dat ze stopten om te zien wat er aan de hand was. Ze zijn toen weer helemaal teruggereden om het wiel en de jerrycan te zoeken." "Vanwege wat lange wachttijden hebben wij geen paar uren kunnen uitrusten. Bij de finish, die ook weer in Amersfoort was, waren tienduizenden mensen samen gestroomd om getuige te zijn van de laatste loodjes Tulpenralley. Aanvankelijk moest er nog een klassementsproef worden gereden, maar om het publiek wat show te bieden, vonden de organisatoren het beter om een demonstratie-rit te houden en de ralleyrijders die hun auto nog niet in de vernieling hadden gereden, gaven daar dan ook een leuke demonstratie." Er waren totaal 104 deelnemers, waarvan 40 internationale en 64 nationale teams. Van deze 64 teams hebben er 40 de finish bereikt. Joop en Klaas hadden de auto met de kleinste motor en finishten op de 22ste plaats.Een zeer verdienstelijke prestatie, dacht ik toch wel. Aan de auto mankeerde niets. Voor de belangstellenden staat deze ralleyauto ter bezichtiging in de Sunbeam showroom van garage H. van Muylwijk, Kerkstraat 10, Schelluinen. |
Internationale Tulpenralley 1976
Sunbeam Imp Sport - 1e in groep
Daf 55 - 2e in groep
Overigen in de groep: Simca 1100 en Opel Kadett
E.L.E. 1975, 1976
Limburgia Rally 1975
Autobedrijf Van Muylwijk Kerkweg 10 4209 AE Schelluinen Kia dealer 0183 - 62 17 10 |
The Imp Site | © Franka |